Chiang Mai, Pai & BEDBUGS

6 weken verder wat betekent dat ik alweer op de helft zit... Ik kan je wel vertellen dat backpacken niet alleen maar mooi en leuk is. Over het algemeen is het genieten natuurlijk, maar er zijn ook zeker momentjes dat het minder leuk is. Maar ook dat is oké, want ook dit komt weer goed. Deze blog is van 06/04 t/m 12/04 en hierin zal je uitvinden wat ik bedoel met niet altijd even leuk. Oftewel BEDBUGS..........

Donderdag om 12:00 richting Pai gegaan, dus rustig ochtendje. Alles weer ingepakt, heerlijk broodje bij de bakker gehaald even wat snacks bij de 7/11, Max en Gary gedag gezegd. En toen in de minivan naar Pai. De weg ernaar toe zou heel bochtig zijn en aangezien ik nogal wagenziek ben had Jop me aangeraden reispilletjes te halen bij de 7/11. Dus dat had ik gister gedaan. Ik had er 2 ingenomen i.p.v. 1 en toen was ik zo moe geworden dat ik alleen maar kon slapen in de minivan. Dikke prima, maar toen ik in Pai aankwam 3 uur later, kon ik nog steeds alleen maar slapen. Dus heb ik eigenlijk alleen maar geslapen vandaag. Nee had wel een hapje gegeten met een Nederlandse jongen die ik toevallig tegen kwam in het hostel toen ik naar Pai ging en hij ging toevallig ook vandaag naar Pai. Ik zag hem aan een tafeltje zitten en toen ben ik maar bij hem gaan zitten. Had niet echt zin om alleen te eten. Toen daarna nog wat rondgelopen en hoorde dat het wel gezellig was bij Purple Monkey Backpackers, daar heen gelopen maar daar waren alleen maar schreeuwende Engelse dus daar gauw weer weggegaan. Terug naar het hostel gelopen en maar weer gaan slapen, dat had ik nog niet genoeg gedaan vandaag. 

Vrijdag 7 april, eentje voor in de boeken. Gisteravond zag ik al rode bultjes op mn linker bovenbeen, maar ik dacht dat ik gestoken was door muggen tijdens het douchen ofzo. Echter toen ik vanochtend wakker werd had ik steeds meer rode bultjes en ik had me ingesmeerd met deet en ik had een klamboe... ik wist het zeker ik was gebeten door bedbugs. En na het laatste huidprobleem ga ik nooit meer aan mezelf twijfelen haha. Maar goed ik helemaal in de stress want ik wist niet wat ik moest doen... overal op internet las ik dat het super lastig was om ze kwijt te raken en dat je alles moet wassen op 60 graden ook je backpack. Ik had niemand waarmee ik optrok en ik moest echt even iemand spreken dus toen papa en mama wakker gebeld, sorry daarvoor. Ik kon dit niet... De eerst stap was van hostel veranderen. Ik had geen idee waar ik moest beginnen en ineens dacht ik fuck dit ik ga een scooter huren. Dus ik naar een scooterverhuurder, ik zei dat ik nog nooit had gereden dus ik kreeg een soort 'lesje'. Het was meer van ja zo start je hem, zo geef je gas en zo rem je. Meer was ook niet nodig, na 4 kleine rondjes op een stukje zand had ik er wel vertrouwen in en die man ook. Toen hoppa de weg op en naar de hotspring gereden. Weer allemaal geldklopperij waar ik echt geen zin in had, dus van een afstandje gekeken. Kon er toch niet in ivm mn tattoo. Op de terug weg ergens een shake gedronken langs de rivier en toen probeerde de eigenaar me naar zijn gasthuis te krijgen want die zou het mooiste uitzicht over Pai hebben en blabla. Nee meneer sorry. Toen terug naar het hostel gereden en toch maar actie ondernomen. Mn backpack en mn daypack naar een laundry service gebracht. Toen even snel een soort ding voor over een bikini gekocht voor 100 bath zodat ik die aan kon doen en dat al mn kleding dan naar de laundry kon. Dus al mn kleding uitgezocht en naar een andere laundry service gebracht samen met mn schoenen. Het probleem is alleen dat ze hier nergens heet wassen dus ik zag het toen somber in. Ondertussen kreeg ik steeds meer rode bultjes over mn hele lichaam. En ik was heel dom geweest want ik had al mn schoenen weggebracht ook mn slippers, geen idee waarom... dus ik op blote voeten op de scooter naar 'The White Buddha'. Helemaal naar boven op blote voeten op een trap die in de brandende zon stond. Nergens schaduw, brandende voeten, maar ik moest en zou naar boven gaan. Niet heel bijzonder wel mooi uitzicht over Pai. Toen terug naar het hostel, ondertussen begonnen de bultjes zelfs op mn gezicht te komen.. De hele tijd met mama geappt en die heeft me erdoorheen geslagen. Love you mom. Maar aangezien ik dus steeds meer bultjes kreeg vertrouwde ik mn kleding die ik aan had ook niet meer dus ik ging douchen en zou opzoek gaan naar andere kleding. Hoe ik opzoek ben gegaan naar andere kleding? Twee handdoekjes om me heen niets eronder, geen schoenen en op de scooter dé walking street van Pai over. Pai is een hippie stad en alles kan en niets is gek, maar nu werd ik toch wel een beetje raar aangekeken. Vooral door de politie. Eenmaal bij wat kledingwinkeltjes aangekomen van de scooter afgestapt en toen kwam er een stelletje naar me toe of ik zojuist in twee handdoeken opzoek was maar kleding. Ik mn verhaal verteld zij met mij opzoek naar kleding. De meest lelijke short en T-shirt gekocht die ik maar kon vinden en die aangetrokken in een wc zodat ik redelijk normaal op de scooter terug kon. 
Toen savonds met Feya en haar vriend een drankje gedaan en toen gaan slapen. 

Werd de volgende dag wakker en had zo geen zin in deze dag. Ik moest uitchecken om 11:30, scooter terugbrengen om 11:50, één was ophalen om 12:00 andere was ophalen om 14:00. Eerst maar even luizenshampoo en een kam omdat ik mn haar niet vertrouwde. Toen dat proces ondergaan. Om vervolgens te gaan ontbijten, uit te checken mn scooter terug te brengen en mn backpack en daypack op te halen. Die moesten in vuilniszakken in de zon. Ik had zo geen idee hoe ik dit moest aanpakken.. dus ik dacht als ik nou naar die andere laundry service loop en daar ga wachten dan zet ik ze daar in de zon. Toen bleek dat mn was daar ook al klaar was. Dus ik alles in vuilniszakken gestopt en heb ik daar bij die laundry service gezeten voor zo'n 2 uur. Echt heel nice. Daar wel even een private room in een hotel geboekt, was onhandig om met al mn zooi in een hostel te moeten zitten. Toen alles in vuilniszakken in mn backpack gepleurd en gaan lunchen. Voelde me toen echt heel kut... had niets met mn dag gedaan er was niemand tegen wie ik kon praten en ik zat daar een beetje noodles te eten. Uiteindelijk ging het wel weer toen ik in mn kamer aankwam. Heel chill tweepersoonsbed, eigen badkamer, airco en zelfs een koelkast. Toen besloten om nog een dagje een scooter te huren, was wel gewoon stuk makkelijker en vind het leuk om te rijden. En ik moest echt even ondergoed scoren, want ja... maar laat ze hier nou net geen Hunkemöller hebben. Een bikini dan maar. Maar vind maar eens een bikini in Pai. Uur gezocht om uiteindelijk eentje te vinden. Ook even een beetje een normaal shirt gekocht en een leuk broekje dacht ik. Gaan douchen wat ik aan had weggegooid en die nieuwe kleren aangedaan. Dat broekje was echt niets... maar zou gaan meeten met 2 Engelse jongens (Stuart en Jimmy) die ik in Chiang Mai had ontmoet en dacht naja fuck it ik ga wel in dit bikinibroekje. Dus ik op de scooter gestapt en toen kwam ik een kraampje tegen met denim shorts. 100 bath, niet normaal, dat is €3 voor een denim short, kaas is nog duurder. Dus natuurlijk een short gekocht en aangedaan. (Blijkbaar heb ik m wel weggegooid, kwam ik paar dagen geleden achter) Streetfood gegeten met die jongens, 1 biertje gedaan en toen was het wel mooi geweest. 

Zo lekker geslapen, niet normaal. Heerlijk tweepersoonsbed voor mezelf. Rond 09:00 wakker, ontbeten al mn shit bij elkaar geraapt, uitgecheckt en op de scooter naar Pai Canyon. Ik heb geen internationaal rijbewijs aangevraagd dus ik moet politie ontwijken. Ik was net op weg en toen stond er een agent aan beide kanten van de weg gelukkig had degene aan mijn kant al een slachtoffer te pakken waardoor ik door kon rijden. Had navigatie op mn telefoon maar blijkbaar was ik voorbij de canyon gereden. Hier kwam ik echter achter toen er werkzaamheden waren en er weer politie stond. Ik dacht shit daar ga ik dus mooi niet langs, dus ik omgekeerd. Ik dacht er is vast een andere mogelijkheid om er te komen. Een stukje verderop op mn telefoon gekeken, bleek de canyon een stukje terug te zijn gelukkig. Canyon gevonden, gekeken en toen weer terug gescooterd. Even de 80 km/u aangetikt, best hard ja. Toen een broodje gehaald bij Big's little café, dit wilde ik al die tijd in Pai al doen. Was lekker. Wilde weer vertrekken toen ik Stuart en Jimmy tegen kwam. Even met hun gezeten en toen mn backpack opgehaald om vervolgens de minivan naar Chiang Mai te pakken. Had graag nog even in Pai gebleven, maar mn voorkeur ging toch uit naar mn spullen wassen met heet water en in de droger stoppen. Dit keer wel maar 1 reispilletje genomen, waardoor ik wel moe werd maar niet extreem. Rond half 5 in Chiang Mai aangekomen en meteen naar een coin laundry gelopen. Daar heerlijk uren naar wasmachines en drogers gekeken. De mensen die er werkte waren ook super aardig dus heb me echt vermaakt #not. Maar alles was nu hopelijk echt bedbugs vrij. Toen moest ik rond 8 uur nog een hostel vinden, gelukkig is dat niet zo'n heel groot probleem in Chiang Mai. Het probleem is nu meer dat ik niets meer vertrouw en eigenlijk nergens meer wil slapen. Maar goed, uiteindelijk een hostel gevonden. Eerst gevraagd of ik de kamer mocht zien. Bed gecheckt. Zag er goed uit, maar hiervoor checkte ik ook altijd al en alsnog ben ik getroffen. Afijn dit hostel was heel nieuw en niet heel populair wat wel mee werkt. Lag in bed en had toen even papa nodig die met zijn woorden mij weer liet inzien dat ik me niet gek moest laten maken door beestjes. Daarna gaan 'slapen'. 

Volgende ochtend nog even een baguette gehaald bij het beste bakkertje van Chiang Mai, toen gezocht naar een pinautomaat waar je geen 220 bath hoeft te betalen. Niet gevonden. Toen van hostel veranderd, again. Een Grab gepakt daar naar toe, again. Heel nice hostel. Kon nog niet inchecken dus toen besloten om naar Doi Suthep te gaan (tempel boven op een berg). In de taxi een jongen uit USA ontmoet die in Amsterdam werkte, natuurlijk weer 29, maar was wel gezellig. Op de terug weg zaten we in een taxi met een gezin van 3. Die een jaar aan het reizen waren en de moeder gaf haar dochter van 11 zelf les. Heel gaaf. Uitgestapt bij de universiteit van Chiang Mai en toen ergens wat gaan eten. Groenten ja wel. Daarna 40 minuten teruggelopen met 40 graden een lange broek en lange mouwen. Aangezien ik me dood schaamde voor al die bultjes over mn hele lichaam. En zweten doe ik toch wel, of ik nou lange of korte mouwen aan heb. Ingecheckt in het hostel, bed gecheckt, gedoucht, gepind. Toen ik terug kwam in het hostel waren er twee Nederlandse meisjes die fietsen gingen huren en ben toen met hun meegegaan. Ik raad je niet aan om te gaan fietsen in Chiang Mai, het is een soort van zelfmoord poging. Ayutthaya is er niets bij. Zijn gelukkig levend bij de night market aangekomen en ook weer levend teruggekomen. Dit is zeker niet vanzelfsprekend, hier heb je bepaalde skills voor nodig maar die ontwikkel je wel als je al 6 weken in Thailand bent. De tactiek is namelijk jezelf voor de auto's gooien op het juiste moment. 
In het hostel gaan 31'en en er was een oude man uit Zwitserland die we het geleerd hebben. Erg gezellig avondje. En ergens vandaag besloten dat ik morgen de bus naar Laos pak, dus niet al te laat gemaakt aangezien ik vroeg op moest. 

Lekker vroeg op, 07:30. Ontbijt was inclusief en het was zo goed. Croissantjes, fruit, normaal brood, koffie, thee, melk, heel veel alleen geen kaas. Om 08:30 ready to leave dus even een Grab geregeld en gaan. Deze buspas is echt ideaal. Ik kwam aan bij de verzamelplek voor de bus en waren 9 andere personen die de bus vandaag pakte. Allemaal leuke mensen en eindelijk een Nederlands meisje van mijn leeftijd, yes. Eerst naar Chiang Rai om 'The White Temple' te bekijken. Ik heb nu erg veel tempels gezien, maar dit is wel de mooiste. Het is meer een art temple want aan de binnenkant heb je allemaal soort van filmfiguren zoals Kung Fu Panda. Je mocht binnen ook geen foto's maken. Toen daar geluncht en toen op naar de grensovergang. Rond 16:00 waren we dan eindelijk in Laos. Heel blij met weer een nieuwe stempel en een nieuw visum in mn paspoort haha. Geld omgewisseld van bath naar kip. Dit is echt heel erg wennen. Je hebt hier alleen maar super groot geld en 10.000 kip is dan ook maar €1,15.... Toen nog een klein stukje naar het hostel rijden, ze rijden hier dus  rechts, wat ook echt weer wennen is.
De zonsondergang bekeken op een soort berg. Vind Laos nu al top. Hapje gegeten en toen naar het hostel gegaan. Wat begon als een rustig avondje eindigde in een wilde nacht een aantal flessen whiskey verder. Nee was erg gezellig, veel gelachen, super leuke mensen. Wij zaten aan een lange tafel met 8 man en ineens waren er 3 mannen rond de 40 die naar ons toe kwamen vanaf de straat. Volgens die Engelse zag ik er wel eentje zitten. Ik het spelletje meegespeeld. Die gast helemaal gek gemaakt, deze kwam uit Zwitserland. Gewoon echt in zn gezicht uitgelachen, eigenlijk best zielig. Midden in de nacht nog even gaan douchen en gaan slapen. 

Vroeg opstaan was best pittig vandaag, maar de tuktuk naar de slowboat zou om 08:30 vertrekken en die wilde ik niet missen. Het kutte is dat ik moest ontbijten, aangezien ik elke ochtend een malariapil moet nemen en dat moet met een maaltijd. Liet ik nou echt geen zin hebben om ook maar iets te eten.. toch maar een broodje besteld en die pil naar binnen gewerkt. 
Zitten rustig te wachten op de tuktuk, zien we ineens die gasten van gisteravond. Vragen ze of ze met ons mee konden, zij moesten ook op de slowboat richting Luang Prabang. Maar aangezien wij allemaal zo'n buspas hebben, is het niet mogelijk om met ons op de boot te gaan (gelukkig). Wij hebben namelijk een privéboot, die er veel beter uitziet dan alle andere boten. Wij hadden een prima boot, wat op zich best relaxt is als je er de eerste dag 6 uur en de tweede dag 7 uur op moet zitten. Die 6 uur gingen redelijk snel voorbij. Liep wat achter met mn blog dus dat mooi even bijgewerkt, getekend, foto's gekeken en af en toe een gesprekje gevoerd. Iedereen was vooral heel moe. Kwamen om een uur of half 4 aan in het dorpje waar we de zouden overnachten. Echt een heel klein dorpje en ik kan niet beschrijven hoe gaaf deze ervaring was. Die mensen zijn zo niet normaal aardig. 

Toen we aankwamen was er even een regenbui daar op gewacht om daarna een rondje door het dorp te lopen. Ze maken hun eigen whiskey en verkopen 1 fles voor 10.000 kip. Ze hebben hun eigen destilleersysteem. Natuurlijk moesten we proeven, brandde maar een klein beetje. Toen naar de school gelopen, kindjes waren vrij ivm Laos New Year. Maar ze waren wel aan het spelen, eentje vond het denk niet nodig om een broek te dragen. Wel heel schattig. Die school is natuurlijk niet veel, maar ze hebben tenminste iets. Toen naar de rivier gegaan om de zonsondergang te zien. 
Ohja, we hebben onbewust getuigen mogen zijn van een slachting van een varken. Toen we aan het rondlopen waren zagen we al een varken dat werd geslagen omdat ie niet mee wilde lopen. Niet wetende dat hij 10 min later geslacht werd, want toen we bij de rivier waren mochten we oorgetuigen zijn van het proces. Duurde echt te lang, hebben dat beest minimaal 10 min horen piepen. Toen we terug liepen vanaf de rivier zagen we hoe het varken in allerlei stukken was gehakt. En een stuk of 10 man bezig was met ieder een ander de van zn lichaam.

Terug bij het huis waar we verbleven hadden ze voor ons gekookt, erg lekker. Geen idee wat het allemaal was. Na het eten kregen we een soort ceremonie. Zo indrukwekkend, zo mooi. Moesten in een kringetje zitten. Er was een man die volgens mij de oudste van het dorp was, hij was monnik geweest en ging de ceremonie uitvoeren. We kregen eerst allemaal om ste beurt een shotje whiskey. Daarna ging hij zn praatje doen. Toen moesten we weer een shotje whiskey nemen en kregen we een bordje met een mini banaan, een eigen gemaakte snack (van rijst of course) en een bloem. Die bloem moest je in een soort mini altaar zetten en dat andere moest je eten. Toen moesten we ons omdraaien en gingen alle locals katoenen touwtjes om je polsen binnen en tegelijkertijd zeiden ze allemaal dingen tegen je in hun eigen taal. Het kwam erop neer dat omdat we reizigers zijn ze ons een veilige reis wensen en dat we weer veilig terug bij familie komen, gezond en wel. 

Savonds naar een 'barretje' gegaan. Daar waren een paar locals en er was gratis bier en muziek. Echt een super leuke avond, maar vooral een hele mooie dag. Toen we terug kwamen was de eetzaal omgetoverd in een slaapzaal met tweepersoonsmatrasjes en klamboes. Heel cute. Morgen verder met de boot naar Luang Prabang.

Oh en blijkbaar is het Pasen, dus fijne Pasen iedereen :)